Sevgili okurlar, üç gün devam edecek olan bu yazı serisini, şairin dediği gibi: “Zaman olur hayâli cihan değer” tadında okunması dileğiyle…
Sevgili okurlarım.
Gelin sizlerle birlikte hayal ile gerçek arasında Kahkaha Kalesi’ne bir yolculuk yapalım.
Bu yolculuk, hayal ile gerçek arasında bir yolculuk.
Çünkü; hayallerin zamanla gerçeğe dönüşeceği ümidi içinde bu geziyi sizlerle birlikte yapmak istiyorum.
Allah’u Teâla, en doğru yolu bulmamız ve ibret almamız için Kur’an’da Peygamberlerle, bazı kişilerle, ölüm ve ahiretle ilgili kıssalar anlatır.
Bu kıssaların anlatılış gayesi, göndermiş olduğu peygamberlerin yürüttüğü tevhid mücadelesinin dünyada rahat ve selametimizi, ahirette de kurtuluşa ermemizi sağlamak olduğunu anlamamız içindir.
Bu kıssalardan biri de Kehf suresi 32-46 ayetlerinde geçen kıssadır.
Bu kıssa (ibretlik olay), Kur’an’da insanların dikkatine sunulmuştur. Allah’ın verdiği nimetlere şükredip onun gereğini yapmak yerine, malıyla övünmeyi tercih eden adamın başına gelenler anlatılmaktadır.
Alexis Carrel’ın “İnsan Denen Meçhul” isimli eserinin ismini yazımızın başlığı olarak kullandık.
Sosyal ve psikolojik bir varlık olan insanı maddi ve manevi bütün yönleriyle açıklayan Nobel ödüllü bir kitap…
İnsanın kendini tanıması ve hayatı daha iyi yorumlaması için okunması gereken kitaplardan biri…
Yalnız biz insanı, maddi ve manevi / olumlu ve olumsuz tüm yönleriyle Kur’an’da anlatıldığı şekilde tanımak istiyoruz.
İnsan; Arapça “ins” kelimesinden türetilmiş olup “beşer, insan topluluğu” anlamına gelir.
“Ahdini unutması” sebebiyle de bu ismi aldığı ileri sürülmüştür.
Bazen “alışan, uyum sağlayan”,
Bazen “cana yakın olan”,
Bazen de “sosyal varlık” olarak tanımlanmıştır insan.
Kur’an Ayı’nın yani Ramazan Ayı’nın son günlerini yaşıyoruz.
Tuttuğumuz oruçları, okuduğumuz Kur’anları, yaptığımız ibadetleri Allah kabul etsin.
Ramazan Ayı’nda indirilmeye başlanan Kur’an’dan dolayı Ramazan Ayı aynı zamanda Kur’an Ayı’dır.
Kur’an-ı Kerim, en son ve en yüce ilâhî kitaptır. Cenab-ı Hakk’ın Kelâm sıfatının bir tecellisidir.
Kur’an; okunmak, anlamak ve yaşanmak için gönderilmiştir.
Çünkü Kur’an bir hayat nizamıdır.
Dünya ve ahiretimizi düzenleyen ilahi bir kitaptır.
Serdengeçti neşriyatı arasında 1962 yılında yayımlanan ve Arapça’dan D. Sabit Ünal’ın Türkçe’ye çevirdiği 16 sayfalık bu risalenin önsözü şu şekilde başlar:
“Bu risale, İmam-ı Azam’ın İmam Ebu Yusuf’a (asıl ismi Ya’kub) yapmış olduğu ve herkesin muhtaç bulunduğu yüksek ve şerefli edeplerden (Devlet reisi, Hükûmet büyükleri, ilim adamları, hal ve saire ile muaşeret) hususundaki tavsiyelerini bildirir.”
geçen haftadan devam…
Bu haftaki yazımıza; yine Osmanlı Vilayet salnâmelerine göre Çemişgezek ilçesinin çeşitli mülkler, mektepler, ziraat, hayvancılık, ticaret ve üretimi, resmi daire ve memurları ile ilgili bilgilerle Cemşid-İ Abad / Çemişgezek yazı dizimizi bitirmek istiyorum.
VII. Çeşitli Mülkler
Çemişgezek, kaza ve nahiye olduğu dönemde Diyarbekir ve Ma’muratü’l-Aziz salnâmelerinde “Çeşitli Mülkler” başlığı altında Çemişgezek merkez ve geneli ilgili bilgiler verilmektedir. Biz sadece Çemişgezek merkez ile ilgili verilen bilgileri harmanlamaya çalıştık:
geçen haftadan devam…
Bu haftaki yazımıza; yine Osmanlı Vilayet salnâmelerine göre Çemişgezek ilçesinin genel coğrafî yapısı, tarihi eserleri, nüfus ve mahalleleri ile devam etmek istiyorum.
IV. Coğrafi Yapısı
Salnâmelerde Çemişgezek’in coğrafî yapısı ile şu bilgiler verilmektedir.
a) İklim
Çemişgezek kazasının iklimi, Osmanlı Asya’sının ortasında bulunan belde soğuk bölgelerden sayılsa da havası ılıman ve dört mevsimin yaşandığı bir yerdir.
İlimize 70 km. uzaklıkta olan Çemişgezek, tarihi seyri içinde bu bölgenin önemli bir yerleşim yerlerinden biridir.
Osmanlı döneminde zaman zaman Dersim Sancağı veya Tunceli İl’inin bir kazası olmasına rağmen 1947 yılına kadar hep Elazığ’ın bir parçası olarak görülmüştür.
Daha önceki yazılarımızda Osmanlı Salnâmeleri’ne göre Harput, Ma’muratü’l-Aziz, Maden, Keban ve Palu ilçelerimizden bahsetmiştik.
Bu yazımızda da yine Osmanlı Vilayet Salnâmeleri’ne göre Çemişgezek’ten bahsetmek istiyorum.
Osmanlı Vilayet Salnâmeleri’nde Çemişgezek ile ilgili oldukça detaylı bilgiler verilmektedir. Bu bilgilerden bazılarını kısaca aktarmaya çalışacağım.
“Allah'ım! Senin ismini anarak ölür, dirilirim (uyur, uyanırım)” diyerek huzur içinde başını yastığına koyup uyudu.
Gecenin üçte birinde uyandı:
“Bizi öldükten sonra dirilten Allah’a hamdolsun. Yeniden diriltip huzurunda toplayacak olan da O’dur.”
Kalktı, hemen pencereyi açtı. Ufku bir süre seyretti, temiz havayı derin soluklarla içine çekti.
Tekrar;
“Ölüleri dirilten ve her şeye gücü yeten Allâh’ı her türlü eksik ve noksan vasıftan tenzih ederim” dedi.
